Krasińscy
Krasińscy - Nazwisko
Poniżej zamieszczane są teksty: Ogólne - dotyczące pochodzenia i nazwiska Krasińskich, w następnych zakładkach teksty dotyczące znanych Osób - noszących nazwisko Krasiński oraz Miejscowości - związanych z nazwiskiem Krasińscy, bez względu na to, do której rodziny, np. zagrodowej, rodu, bądź gałęzi – należeli.
Teksty Ogólne - dotyczące nazwiska
REGESTR DIECEZJÓW
Franciszka Czaykowskiego
czyli właściciele ziemscy w Koronie 1783-1784
do druku podał Sławomir Górzyński, przypisami i wstępem opatrzyli Krzysztof Chłapowski i Sławomir Górzyński.
Warszawa 2009
W 1778 r. ówczesny biskup płocki Michał Jerzy Poniatowski polecił proboszczom, by udzielili odpowiedzi na ankietę, która zawierała pięć pytań i była wzorowana na kwestionariuszach rozsyłanych do proboszczów przez niektórych biskupów francuskich w XVIII w. Chciano w ten sposób otrzymać statystyczny obraz diecezji, a równocześnie podstawę do wykreślenia map i możliwości usprawnienia administrowania. Na polecenie Poniatowskiego ankietę przygotował, a następnie kierował jej zebraniem i wykorzystaniem ks. Franciszek Czaykowski. (…)
Czykowski sporządził wyciąg z opisów parafii, zawierający wykaz miejscowości należących do poszczególnych parafii wraz z podaniem nazwisk właścicieli lub nazw instytucji – posesorów oraz przynależności administracyjnej (województwo, ziemia, powiat). Wyciągowi temu nadał tytuł „Regest Diecezjów”. (...)
„Regestr” zawiera informacje dotyczące przynależności własnościowej ok. 18 800 miejscowości, w tym osad bardzo drobnych lub mających charakter osiedli gospodarczych (np. 378 młynów, 495 folwarków). (…)
Jest to źródło wysoce wiarygodne, ponieważ proboszczowie (faktyczni jego autorzy) mieli dobre rozeznanie „w terenie”, lepsze niż ktokolwiek z zewnątrz. (…)
„Regestr” daje też obraz stanu osadnictwa w XVIII w., co jest cenne, gdyż część osad w nim występujących dziś już nie istnieje, część weszła w skład innych miejscowości, część zmieniła nazwę.
„Regestr” przynosi informacje o rozmieszczeniu miejscowości zamieszkałych przez szlachtę cząstkową, zagrodową i pozwala stwierdzić, że w XVIII w. występowała ona nie tylko na Mazowsza i na Podlasiu, ale i w północnych regionach województwa łęczyckiego i sieradzkiego, a nawet w niektórych okolicach Wielkopolski. Dzięki niemu można zweryfikować i uzupełnić dane dotyczące własności rozmaitych osób i rodzin w drugiej połowie XVIII w., podane przez Adama Bonieckiego, czy w innych herbarzach lub w monografiach rodzin. Porównanie wskazuje, że dane Bonieckiego i autorów opracowań na temat stanu posiadania danej rodziny, czy osoby w XVIII w. są często ułomne, np. okazuje się, że ktoś nie był właścicielem całej wsi, czyli szlachcicem posesjonatem, lecz tylko jednym z np. sześciu jej właścicieli, czyli szlachcicem cząstkowym. (…)
„Regestr” jest zatem źródłem wyjątkowym ze względu na szczegółowość, wiarygodność i wszechstronną przydatność badawczą. (…)
Tekst to tabela, zawierająca pięć rubryk, zatytułowanych: „dekanat”, „Kościoły parafialne” (nazwa ośrodka parafii z podaniem przynależności do województwa i powiatu), „wioski i inne miejsca należące do Parafii”, nazwiska dziedziców i posesorów świeckich” (często liczni właściciele wymienieni z nazwiska, czasem jedynie określenie „szlachta” lub tylko liczba działów – maksymalnie 62) (…) Trzeba podkreślić, że Czaykowski zgrupował w rubryce „nazwiska właścicieli i posesorów świeckich” zarówno właścicieli dziedzicznych, jak i użytkowników dóbr królewskich, przy czym nie zawsze zaznaczał fakt przynależności danej osoby do królewszczyzn. (…)
Dekanat Sierpski
Parafia Goleszyn wieś Węgrzynowo Krasiński 5
Parafia Kurowo wieś Krasino Krasiński
Parafia Mochowo wieś Żurawinko Krasiński 1
Dekanat Bielski
Parafia Góra wieś Góra Krasiński
Dekanat Ciechanowski
Parafia Ciechanów miasto:
Chrzanowa Deserta Krasiński
Ciechanów miasto Krasiński
Grędzice Krasiński
Pomorek Krasiński
Pomorze Krasiński
Przązewo Krasiński
Reczki Rzyma Krasiński
Tatary Krasiński
Parafia Grudowsk:
wieś Grudowsk Krasiński
wieś Rambicz Krasieński
wieś Wiksin Krasieński
Parafia Lekowo:
wieś Modełka Krasiński
wieś Modła Krasiński
wieś Uńkowko Krasiński
wieś Uńkowo Krasiński
Parafia Pałuki:
wieś Czernice Krasiński
wieś Dzbonie Krasiński
wieś Kąty Krasiński
wieś Kołaczkowo Krasiński
wieś Opinogura Szlachecka Krasiński
wieś Opinogura Krasiński
wieś Rąbicz Krasiński
„Herbarz Polski” - Adam Boniecki
(polona.pl/item/10355920/230)
Gałąź na Krasinie (obecnie gmina Gozdowo)
Krasińscy dziedziczący na Krasinie, w powicie sierpskim, również byli Ślepowrończykami. Marcin i Niemir z Krasina, podówczas w powiecie płockim leżącego, otrzymali 1415 r. prawo chełmińskie, dla tejże wsi (Kod. Maz.).
Regestra poborowe z 1577 r. wymieniają w Krasinie część Bartłomieja i część Piotra Lakoty (Paw.). Dominik Piotr 1746 r., w płockiem.
Jan, syn Piotra, zapisał 1757 r. na Krasinie 100 tynfów Maryannie Brudnickiej (Gr. Wiecz. Płoc. 198 f. 1187). Żonaty z Maryanną Dobrzyniecką, miał z niej dwóch synów: Tomasza i Benedykta Jakóba, którzy sprzedali Krasin Łukowskiemu, 1800 r. (A. Hipot.).
Tomasz, żonaty z Katarzyną Kisielewską, a Jakób, ur. w Krasinie 1776 r. (metr. w Kurowie), zaślubił Salomeę Suską i z niej miał syna Antoniego, ur. w Myszewie 1810 r. (metr. w Kurowie), właściciela Jasionki, który zaślubił w Kurowie 1832 r. Józefę Żółtowską, ur. w Myszkach 1813 r., córkę Jana i Maryanny z Popowskich i z nej pozostawił trzech synów: Piotra, ur. w Myszewie 1833 r.. Karola, ur. tamże 1838 r. i Franciszka Władysława, ur. w Jasionce 1852 r., wylegitymowanych ze szlachectwa w Królestwie Polskim, 1854 r. (Teka B. Rummla).
Legenda o powstaniu niektórych wsi Mazowieckich
Legenda o powstaniu niektórych wsi Mazowieckich Mówi się, że wioski takie jak Kurowo, Zglenice, Żółtowo, Ostrowy, Krasino, Brudnice, Kozice itp. pochodzą od Kurowskich, Zglenickich, Żółtowskich, Ostrowskich, Krasińskich, Brudnickich czy Kozińskich.
(Źródło: Materiały do dziejów Ziemi Płockiej. Płock 1981, s. 50-53, naszeostrowy.pl, spostrowy.prv.pl, www.tradytorpl)
(...) mówi jedna z legend, którą usłyszał Franciszek Tarczyński od okolicznej ludności, po czym ją spisał. Opowiada ona, że kiedy diabeł leciał nad ziemią sierpecką, niósł w worze szlachtę. Pochłonięta bijatyką szlachta nie zauważyła nawet, iż znalazła się w worze. W wyniku sporu worek pękł a szlachta zaczęła spadać na ziemię. Diabeł zabrał to, co mu zostało w worze i odleciał, zaś Ci, co upadli, założyli w okolicy gromadę małych wiosek. Dlatego dziś mówi się, że wioski takie jak Kurowo, Zglenice, Żółtowo, Ostrowy, Krasino, Brudnice, Kozice itp. pochodzą od Kurowskich, Zglenickich, Żółtowskich, Ostrowskich, Krasińskich, Brudnickich czy Kozińskich. (...)
Głos mazowiecki: katolickie pismo codzienne
Ogończycy na Żółtowie pod Sierpcem w parafii kurowskiej, wywodzili się od Piotra Ogona, któremu książę mazowiecki Ziemowit Stary nadał w 1402 r. znaczną przestrzeń swej puszczy, leżącej wzdłuż rzeki Strkwy od Borzewa aż poza Sierpc.
Z biegiem czasu rozrodzili się i przezwiska swoje ponadawali nowym osadom, które założyli na trzebieżach leśnych.(…) Już na początku 16-tego w. nazwy tych rozgałęzień Żółtowa ustaliły się i były następujące: Żółtowo Wielkie, Myszki, Myszewo, Żabiki, Żuki, Kraski i Żegadły. (…) Dziedzice Żółtowa heredes de Żoltowo nosili, wedle uwczesnego zwyczaju rozmaite przydomki, jak Niechrost, Ponich, Żuk, Myszka, Zafost, Redliczka, Kraska, Skarbek, Żegadło, Sumniczka. Na Żółtowie Wielkim siedzieli Żółtowscy, których Gardzinami zwano (…). W pobliżu, w tejże parafii, Ogończycy siedzieli jeszcze na Lisicach, Kozicach i Krasinie pod Kurowem (Lisiccy, Koziccy i Krasińscy) oraz Sulkowie i Żurawinie w parafii mochowskiej (Sulkowscy i Żurawscy). Ale na początku 16-tego w. była to drobnica, rycerstwo szeregowe, to też podczas wypraw wojennych przemykali do możniejszych Ogończyków z Żułtowa i szli pod ich znakami. (…)
Źródło: Mazowiecka Biblioteka Cyfrowa
„Głos Mazowiecki” 26 styczeń 1935 r, nr 23. Artykuł: Karta z życia Gardzinów z Żółtowa przed 400 laty (1535-1536).
Źródło: Herbarz Mazowiecki, Jerzy Łempicki, tom. 1-2, Heroldium 1997
Wybrane fragmenty z Herbarza Mazowieckiego dotyczące nazwiska Krasiński:
3.3. Stosunki własnościowe
Str. 17 (…) Krasiński odstąpił Bogusławskiemu starostwo wraz z wzniesionym na przedmieściu Płocka pałacem zwanym Krasnowola, na którego miejscu znajduje się obecnie Seminariu Duchowne. (…)
3.4. Obrót ziemią
Str.19 (…) Z kilkuset opisanych tu rodzin jedynie o kilkunastu wiadomo, że miały gałęzie osiedlone w odległych okolicach. Majątki rozrzucone po wielu województwach miały tylko najzamożniejsze rodziny, tworzące warstwę magnacką. Awans do tej warstwy wynikał najczęściej z kariery dworskiej lub z osiągnięcia przez członków rodziny dostojeństw kościelnych. Obserwuje się wiele wypadków, w których drobnoszlachecka rodzina kanonika przechodziła do warstwy zamożnej szlachty, osiągnięcie zaś na klika lat godności biskupiej w Gnieźnie, Krakowie, Płocku lub Włocławku wprowadzało niemal automatycznie rodzinę beneficjenta do warstwy magnackiej. Dotyczyło to na przykład Krasińskich (…)
3.5. Nazwiska
Str. 21 (…) W województwie płockim ten ostatni sposób identyfikacji stał się w XV w. regułą i przybrał postać normy prawa zwyczajowego. Od ok. 1500 r. nazwiska były używane w obecnym znaczeniu (…) Przez pewien czas w aktach, szczególnie w przypadku rozrodzonych rodzin szlachty zagrodowej, używano poza nazwiskiem również dziedzicznego przydomka, często identycznego z nazwą posiadanego przysiółka lub zagrody1. (…) Obok magnackiej rodziny Krasińskich z Krasnego w ziemi ciechanowskiej występowali także Krasińscy z 3 zagród w Krasinie w powiecie bielskim2. (…)
Rodziny nieszlacheckie aż do XVIII w. najczęściej nie miały nazwisk. (…)
_______________________________
1 Szlachta zagrodowa (słownik pojęć historycznych), inaczej zwana szlachtą zaściankową, szlachtą okoliczną czy szlachtą drobną, to nazwy drobnej szlachty. Ubożejąca część szlachty z racji urodzenia nadal była wolna od osobistego podatku i poboru rekruta. W zasadniczej większości nie posiadała jednak poddanych (chłopów, szlachty służebnej) i utrzymywała się z pracy na roli, co zbliżało ją do bogatych chłopów. Najczęściej od włościan odróżniała się jedynie prawem głosu na sejmach i sejmikach, wyłącznym prawem posiadania ziemi na prawie pańskim, dziedzicznym prawem sądzenia swoich poddanych (nawet jeśli w danym pokoleniu ich nie miała), wyłącznym prawem obejmowania wyższych godności kościelnych, wyłącznym prawem do starania się o urzędy i tytuły honorowe nadawane przez króla i Sejm, prawem osobistego udziału w obiorze króla, przywilejami sądowymi i ekonomicznymi oraz tradycjami rodzinnymi i posiadaniem herbu szlacheckiego. Drobna szlachta zamieszkiwała zaścianki lub tzw. okolice. Nazw tych używano historycznie dla odróżnienia siedlisk szlacheckich od chłopskich, które były zlokalizowane we wsiach.
2 Powiat bielski: Bielsk, Staroźreby, Zagrobie, Łęg, Biskupiec (obecnie Drobin), Słupia, Bonisław, Gozdowo.
3.7. Tytuły
Str. 26 (…) W Płocku Krasińscy, którzy przez cały XVII w. pełnili urząd starosty płockiego, wznieśli na przedmieściu dwór starościński zwany Krasna Wola (…)
Parafia w Troszynie
Str. 12 (…) W tym czasie Olbracht Krasiński, starosta płocki, wydzierżawił majątek Andrzejowi Grabskiemu. W następnych latach Troszyn nadawany był jako oddzielna od starostwa dzierżawa. W 1695 r. wdowa po Olbrachcie Krasińskim Ludwika-Maria Golcz, 2-o voto Zona Władysława Sapiehy, odstąpiła Troszyn Wojciechowi Pieńkowskiemu. (…)
Tom II - Parafia w Białej
Str. 16 (…) Następnym tenutariuszem Białej został pułkownik Franciszek de Buy, który w 1663 r. odstąpił Białą Janowi Bonawenturze Krasińskiemu, a ten w tym samym roku oddał Białą Janowi-Kazimierzowi Krasińskiemu. W 1662 r. w Białej był dwór, w nim 8 szlachty, 4 woźniców i (…) W 1677 r. król nadał tenutę Olbrachtowi Krasińskiemu z żoną Ludwiką z Gulczów. (…)
Parafia w Proboszczowicach
Star. 24 (…) W 1712 r. w Bonowie-Sadach były zagrody Bonowskiego, Gierzyńskiego, Krasińskiego i Chalińskiego. (…)
Parafia w Radzanowie
Str. 41 (…) Wkrótce potem ich syn Marcin Noskowski sprzedał Radzanowo Stanisławowi Krasińskiemu, proboszczowi katedry płockiej, po którym w 1642 r. odziedziczył dobra Olbracht Krasiński starosta płocki. W 1662 r. posiadał on dwór w Radzanowie, w którym w 1662 r. trzymał 4 szlachty, 6 czeladzi, a na wsi 56 poddanych. Olbracht odstąpił Radzanowo braku Feliksowi, podkomorzemu ciechanowskiemu. W 1673 r. było w Radzanowie 105, a w 1674 r. 104 poddanych. W 1700 r. Feliks zastawił Radzanowo PP. Norbertankom płockim, od których w 1713 r. przejął zastaw Stefan Żurawski, syn Władysława. Odtąd dobra pozostawały w rodzinie Żurawskich wraz z dworem w Krasnej Woli i gruntami na przedmieściu płockim. Jeszcze w 1836 r. Krasińscy dochodzili własności Radzanowa, jednak sąd roszczenie oddalił. (…)
Parafia w Woźnikach
Str. 47 (…) W bliżej nieznanych okolicznościach, Ciołkówko przeszło na własność Krasińskich. W 1655 r. dziedzicem był Dominik Krasiński chorąży płocki, który wydzierżawił dobra Wojciechowi Przeciszewskiemu, miecznikowi płockiemu. Wdowa po Przeciszewskim miała w 1662 r. w Ciołkówku we dworze 2 szlachty, 9 czeladzi, a na wsi 33 poddanych. Ciołkówko było więc wsią znacznie większą od Ciołkowa. W 1685 r. Dominik odstąpił dobra córce Ludwice, żonie Marcina Gołyńskiego (…)
Parafia w Słupnie
Str. 65 (…) ok. 1633 r., dobra odziedziczył Andrzej Kępski, który żył jeszcze w 1691 r. W 1662 r. Andrzej posiadał w Łagiewnikach dwór, 3 czeladzi i 11 poddanych, w 1672 r. zaś 17 poddanych. W 1692 r. Łagiewniki odziedziczyła jego wnuczka Zofia, córka Franciszka Krasińskiego i Marianny Kępskiej, żona Andrzeja Chamskiego (…)
Rodowody szlachty powiatu płockiego
Str. 83 (…) W 1696 r. Wojciechowi Barcikowskiemu zostawił dobra w Dobruskach Feliks Krasiński, podkomorzy ziemi ciechanowskiej. Z tego zastawu rozliczył się Wojciech w 1699 r. z Jakubem Krasińskim, kasztelanicem ciechanowskim.(…)
Str. 212 (…) Adam Kępski. (…) W 1693 r. przejął od Stefana Krasińskiego, wojskiego ziemi ciechanowskiej, Ratowo ze Złotowem i Bielawami, o które wiódł spór. (…)
Str. 281 (…) Hilarion Miszewski I. (…) W 1645 r. odstąpił Stanisławowi Krasińskiemu, kasztelanowi ciechanowskiemu, swoje części w Przedborzu i pokwitował go z długu. (…)
Str. 295 (…) Jan Miszewski III. (…) Jan zostawił córkę Annę, w 1623 r. za Adamem Krasińskim, jak się zdaje, z Krasina pod Płockiem oraz synów (…)
Str. 297 (…) Felicjan Miszewski III. (…) W 1719 r., wraz z żoną, kwituje z długu na Dziektarzewie Antoniego Krasińskiego. (…) W 1754 r. żona Felicjana, córka Ludwika Zdziarska, wnuczka Ludwiki Krasińskiej, posiadała prawa do spadku po bezdzietnym Błażeju Krasińskim, starości przasnyskim. W 1754 r. przekazała ona te prawa do spadku swoim dzieciom, wymienionym tu córkom i synowi Antoniemu.
Str. 298 (...) Antoni Miszewski III. (...) W 1754 r. matka zapisała mu i jego trzem siostrom prawa do spadku po Błażeju Krasińskim. (…)
Str. 395 (…) Mateusz Woźnicki. (…) W 1661 r. Mateuszowi odstąpił część na Woźnikach Olbracht Krasiński, starosta płocki. W 1666 r. Feliks Krasiński, syn Ludwika odstąpił Mateuszowi poddanego z Radzanowa. (…)
Mateusz vel Maciej Woźnicki. (…) W 1581 r. Maciej, wraz z bratem Wawrzyńcem, oskarżył o napad na Woźniki Stanisława Krasińskiego, syna Andrzeja ze Staroźreb (…)
Źródło: Herbarz Mazowiecki, Jerzy Łempicki, tom. 3, Heroldium 1998
Wybrane fragmenty z Herbarza Mazowieckiego dotyczące nazwiska Krasiński:
101. Powiat Bielski
101b. Parafia w Staroźrebach, str. 16
(…) Dobra przypadły młodszej córce Mikołaja, Małgorzacie, ok. 1580 r. żonie Stanisława Krasińskiego, późniejszego wojewody płockiego. Po śmierci Małgorzaty Krasiński spłacił urodzoną z niej córkę Dorotę i zostawił Staroźreby synowi Stanisławowi, który zmarł w 1654 r. W 1662 r. jego syn Władysław miał w Staroźrebach we dworze 5 szlachty i 6 czeladzi, we wsi zaś 191 poddanych. Jego brat Józef miał tam w 1673 r. 170 poddanych. Bracia ci byli bezdzietni i sprzedali w 1673 r. Staroźreby wraz z innymi dobrami bratu stryjecznemu Janowi-Bonawenturze Krasińskiemu. W 1712 r. miał on w Staroźrebach we dworze 4 osoby i na wsi 104 poddanych. Był wojewodą płockim. Zmarł w 1717 r. przeżywszy syna, a jego wnuk zmarł wkrótce potem. Wobec braku bliższych krewnych ogromną fortunę po Janie-Bonawenturze odziedziczyli liczni spadkobiercy potomkowie jego pradziada, Błażeja Krasińskiego. Dobra przez dłuższy czas administrowane były przez pełnomocników spadkobierców, którzy dzielili dochody między spadkobierców. Dopiero w 1769 r. Staroźreby zostały wykupione (…)
101c. Parafia w Zagrobie, str. 21
(…) Część Dobruska nabyta została pod koniec XVII w. przez Krasińskich i włączona do dóbr w Staroźrebach. (…)
101/16.(101c7) Dąbrowski, str. 157
(…) w 1754 r. zaś Marianna Kossobudzka, wdowa po Stanisławie Krasińskim, zostawiła mu (Walentemu Dąbrowskiemu) dobra w Kliczkach i Kątach. (…)
101/19.(101c13) Dziedzicki herbu Dołęga, str. 173
(…) W 1575 r. w imieniu Olbrachta Krasińskiego, starosty płockiego, pokwitował X. Bonawenturę Madalińskiego, biskupa płockiego, ze sprawy z mieszczanami z Raciąża. (…)
101/21.(101i4) Dzięgielewski herbu Jastrzębiec, str. 190
(…) Dorota (Dzięgielewska). Ok. 1700 r. była żoną Walentego Krasińskiego. (…)
101/31.(101g14) Karski herbu Jastrzębiec, str. 273
(…) W 1677 r. żoną Jakuba (Karskiego) była Teodora, córka Felicjana Krasińskiego. W tym samym roku, wraz z braćmi (Karskimi), wydzierżawił dobra w Zawidzu Wielkim, Małym i Zawidzu-Żabowie (…) W 1688 r. bracia zastawili poddanego z Gradzanowa przebywającego w Podolszycach Olbrachtowi Krasińskiemu, wojewodzie mazowieckiemu. (…) W 1693 r. żona Jakuba Teodora, odstąpiła nowemu dziedzicowi Gradzanowa Kościelnego, Andrzejowi Podoskiemu z Bartnik, swoje sumy na tych dobrach, a Andrzej Teodorze te dobra zastawił. (…)
Str. 280 (…) W 1769 r. otrzymał konsens na odstąpienie starostwa ostrowskiego N Krasińskiemu, (…)
101/37.(101f6) Kosmaczewski herbu Jastrzębiec, str. 333
(…) W 1608 r. żoną jego (Kosmaczewskiego) była Dorota, córka Stanisława Krasińskiego, wojewody płockiego, współdziedziczka Staroźreb. (…)
101/42.(101g1) Kryski herbu Prawdzic, str. 371
(…) Z pierwszej żony pozostawił (Stanisław Kryski) córki B3a. Elżbietę, w 1586 r. żonę Stanisława Krasińskiego, chorążego ziemi płockiej, i B3b. Barbarę (…) Zmarł (Wojciech Kryski) w 1615 lub 1616 r. Pozostawił córki: B32a Agnieszkę, w 1622 r. żonę Ludwika Krasińskiego (…)
101/52.(101c14) Męczyński, str. 430
(…) Jakub (Męczyński). W 1723 r. był synem zmarłego Piotra i Ewy Goszczyńskiej, a Teresa Suska, wdowa po Mikołaju Ostrzykowskiem, przekazała mu zapis na Myszynie Szymona Krasińskiego (…)
101/57.(101a4) Niszczycki herbu Prawdzic, str. 475-6
(…) Paweł (Niszczycki) doszedł do znacznych posiadłości, gdyż pod koniec życia poza dobrami rodzinnymi posiadał nabyte w 1690 r. od Krasińskich dobra: Konradziec, Zągoty Krajewo, Lipę, Dreglin i Wólkę, (…)
101/63.(101c8) Przeciszewski herbu Grzymała, str. 497
(…) W 1633 Dominik Krasiński, chorąży płocki, pokwitował Mateusza (Przeciszewskiego) z dzierżawy Ciołkowa. (…) W 1663 r. Stanisława (Przeciszewskiego) z bratem Mateuszem kwitował z długu po ich stryju Wojciechu Dominik Krasiński, chorąży płocki. (…)
Str. 505 (…) W 1708 r. Wojciech (Przeciszewski) zeznał dług u Antoniego Ciołkowskiego, syna Wacława, Dominik Krasiński zaś odstąpił mu poddanego z Góry. (…)
Str. 508 (…) W 1665 r. Wojciechowi (Przeciszewskiemu) odstąpił części w Kobiernikach Walery Kozłowski, syn Jana, Wojciech zaś dzierżawił inne części tamże od Olbrachta Krasińskiego, starosty płockiego. (…)
101/77.(101c4) Trębiński, str. 580
(…) W 1638 r. Marcinowi (Trębińskiemu) z bratem Stanisławem zapisał na Staroźrebach 10 000 florenów Stanisław Krasiński, wojewoda płocki (…)
Źródło: Herbarz Mazowiecki, Jerzy Łempicki, tom. 4, Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Sierpeckiej, Sierpc 2008
Wybrane fragmenty z Herbarza Szlachty Powiatu Sierpeckiego, dotyczące nazwiska Krasiński:
Dzieje własności ziemskiej
(…)
102c. Parafia Kurowo (obecnie gmina Gozdowo)
(…)
3. Żółtowo, str. 54
(…) Około 1722 r. w Żółtowie-Żabikach były 3 zagrody Żółtowskich i 3 Dobrzynieckich, w Żółtowie-Żukach 3 zagrody Żółtowskich, 3 Łukoskich i Malinowskiego, natomiast w Myszewie Paweł Żółtowski miał 12 poddanych, a ponadto w Myszewie, Zołszynie i Krasinie były jeszcze gospodarstwa 4 Żółtowskich, 2 Krasińskich, Niedzielskiego i Gajewskiego. (…)
(…)
12. Kruszyno vel Krasino, str. 57
Położone było na prawym brzegu strumienia na południe od Kozic. Były tam w XVI w. dwa 1-łanowe gospodarstwa, liczące łącznie ok. 40 ha. Jedno z nich przechodziło przez ręce dziedziców z sąsiednich wsi. W drugiej mieszkała miejscowa rodzina z przydomkiem Łąkota, od których pochodzą występujący póżniej w różnych zaściankach płoccy Krasińscy, (…) Zagroda Krasińskich w Krasinie utrzymała się jeszcze w końcu XVIII w., natomiast większość gruntów już w połowie XVIII w. należała do dóbr w Zołszynie, a w XIX w. podzielona była między Zołszyn i Smoszewo.
(…)
102d. Parafia Goleszyn (obecnie gmina Sierpc)
(…)
4. Węgrzynowo
(…) W 1789 r. zagrody posiadali tutaj Brudziński, Zglinicki, Będorski, 2 Krasińskich i Bębnowski. (…)
(…)
Dzieje rodzin szlacheckich
(…)
102/16. (102e1) Jeżewski herbu Jastrzębiec
(…)
B211 111 21. Ignacy. (…)1802 r. Ignacy kupił od Józefa hr. Krasińskiego dobra w Modle, Modelce, Unikowie i Klicach. (…)
102/25. (102c12) Krasiński
(…)
2. Lista Krasińskich z Kraszyna
● Jakub. Występował w pierwszej połowie XIX w. Był żonaty z Salomeą, córką Wojciecha Suskiego z Żółtowa-Myszyna. Pozostawił synów: Antoniego – żonatego z Józefą Żółtowską, X. Piotra i X. Franciszka.
● Kasper. W 1582 r. był sługą Stanisława Kryskiego, a Stanisław Smarzewski z Głodowa zeznał u Kaspra dług.
● Maciej. Był dziedzicem w Bojanowie-Goździach. Zmarł w 1849 r.
● Paweł. Był synem Stanisława z przydomkiem Łąkota. W 1544 r. asystował krewnym, córkom Grzegorza Myszyńskiego. W 1558 r. zeznał dług na Kraszynie u Wojciecha Tłuchowskiego z ziemi dobrzyńskiej.
(…)
102/40. (102i1) Rościszewski herbu Junosza
(…)
B233 12. Seweryn-Szymon. (…) Ożenił się w 1715 r. z Anną, córką łowczego ciechanowskiego Marcina Gołyńskiego i Ludwiki Krasińskiej (…)
(…)
B233 121 1. Józef. W 1775 r. otrzymał część spadku po Błażeju Krasińskim od Kazimierza Krasińskiego, oboźnego wielkiego koronnego. Jego babka, Anna Gołyńska, była bowiem córką Ludwiki Krasińskiej. (…)
(…)
E32. Ziemak. (…) W 1627 r. Ziemak skarżył o napad, prawdopodobnie na Chrapunię, Stefana Rościszewskiego, syna Jana, ze wspólnikami, sam zaś był oskarżony przez starostę płockiego, Ludwika Krasińskiego. (…)
(…)
102/51. (102d11) Suski herbu Jastrzębiec
(…)
4. Osoby niepowiązane w rodowody
● Wojciech. Około 1850 r. był dziedzicem w Żółtowie-Myszewie i pozostawił córki Salomę, żonę Jakuba Krasińskiego (…)
(…)
102/55. (102d7) Ważyński
(…)
AA121. Roch. (…) Roch był żonaty z Teresą Kraszewską Vel Krasińską. (…)
(…)
102/62. (102c3) Żółtowski herbu Ogończyk
(…)
Ponadto w Wielkopolsce występowali:
(…)
● Walentyn. Był żonaty z Małgorzatą Krusińską. (…)
(…)
9. Osoby poza Wielkopolską niepowiązane w rodowody po połowie XVII w.
(…)
● Józefa. Około 1850 r. była żoną Antoniego Krasińskiego, dziedzica w Żółtowie-Myszewie.
(…)
102/63. (102b2) Żurawski vel Żurawiński
(…)
A122 1. Kazimierz. (…) W 1718 r. zostawił przebywającego w łomii poddanego z Rybitw Antoni Krasiński, syn Jakuba. (…) W 1723 r. był opiekunem dzieci brata Stefana i pokwitował z procesu o pieniądze Różę Ogińską, wdowę po Stanisławie Krasińskim, od której synów wziął część w Romoce w powiecie niedzborskim. (…) W 1727 r. Kazimierz pokwitował bratową Mariannę Skarbkównę, wdowę po bracie Adamie. W tym samym roku, wraz z żoną Konstancją Zawadzką, zwolnił panią Grzebską z oskarżeń o zniesławienie, a także, jako opiekun synów brata Stefana, posesorów Radzanowa i Krasnej Woli, zawarł ugodę z Antonim i Janem Krasińskimi. (…)
A123 11. Ignacy. (…) W 1752 r. przekazał bratu Józefowi prawa do spadku po prababce Ludwinie Krasińskiej, żonie chorążego pomorskiego Władysława Zawadzkiego. (…)
(…)
4. Osoby nieobjęte rodowodami
● Jan. (…) Zapewne ten Jan był w 1795 r. cześnikiem ziemi zawkrzańskiej i pokwitował z długu na Unikowie Józefa Krasińskiego, generałowicza wojsk koronnych.
(…)
Źródło: www.bialystok.ap.gov.pl, Ośrodek Dokumentacji Zabytków
Katalog Tek Glinki, część 1,
Katalog osobowy, Opracowała Teresa Zielińska, Warszawa 1969 MKiS
(…)
KRASIŃSKI Jan, kanonik warmiński
- Pisze do Józefa Kurdwanowskiego, podstolego halickiego, winszując mu udziału w weselu Karola Radziwiłła Panie Kochanku z Marią Lubomirską, siostrzenicą J. Kl. Branickiego, a także wspominając wspólnego znajomego Pana de Saint Pol, 1753.
Teka 396, s. 4
KRASIŃSKI Jan Dobrogost, wojewoda płocki
- Odpis kontraktu zawartego przez niego z architektem Ceronim w sprawie odbudowy spalonego kościoła farnego w Węgrowie, 1703; o portrecie Krasińskiego w tymże kościele i mauzoleum w kościele reformatów także w Węgrowie. Życiorys Krasińskiego wypisany z herbarza Branickiego. Teka 435, s. 3-5, 8, 11, 12
KRASIŃSKI /Kazimierz/, oboźny koronny
- Podejmował St. Augusta obiadem w Zegrzu, 1779.
Teka 316, s. 8
KRASIŃSKI, hrabia
- Wzmianka o przekazaniu Goniądza wraz ze starostwem knyszyńskim (przez władze rosyjskie) w lenno hrabiemu Krasińskiemu, 1840,w dalszym ciągu w posiadaniu Krasińskich w r. 1867.
Teka 222, s. 1; Teka 449, s. 4
(…)
Źródło: POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNOGENEALOGICZNY - MATERIAŁY, Kab-Kyz, EDYCJA – LISTOPAD 2012, polishgenealogy.blogspot.com
KRASIŃSKI h. Ślepowron v. KORWIN-KRASIŃSKI,
Stara i od początku XVII stulecia magnacka rodzina mazowiecka, przydomku Korwin. Jej wsią gniazdową jest Krasne w ziemi ciechanowskiej, pow. przasnyskim.
Tegoż herbu Krasińscy wywodzili się i z Krasina w pow. sierpskim (Bon.).
Są jednego pochodzenia ze Szczuckimi, Rembowskimi, Łanieckimi, Pienickimi, Gosiewskimi i Kossakowskimi.
Rozdzielili się na kilka gałęzi, w tym starszą i młodszą, gałąź na Krasinie, białoruską, litewską, ukraińską i wołyńską.
Cesarzowa Maria Teresa przyznała tytuł hrabiowski całej rodzinie Krasińskich w Austrii 1775.
Jedna linia otrzymała w 1811 r. tytuł hrabiowski francuski z odmianą w herbie, druga tytuł hrabiowski austriacki 1856.
Niektórzy z nich, legitymując się ze szlachectwa w XIX w., przedstawili, że są herbu Korwin. Z tej familii: 2 biskupów, 5 wojewodów, 2 ministrów i 14 kasztelanów 1500-1831.
Dewiza rodowa: „Amor Patriae nostra lex” (Miłość Ojczyzny jest naszym prawem).
Inna rodzina Krasińskich vel Kraszyńskich prawd. herbu Sulima, bo z tym herbem dowiedli szlachectwa w XV w., wywodziła się z Krasina (dzisiaj Kraszyn) w pow. sieradzkim.
Źródła: Bon. XII 184-216; Bork. Rocz. I 251-254, II 173-177; Bork. Gen. 315-325; Dw. Gen.; Nies.; śych. XII 159-238.
Źródło: wilanow-palac.pl
Pasaż Wiedzy Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Mityczne pochodzenie rodów szlacheckich
Joanna Orzeł
W piśmiennictwie XVI–XVIII w. prowadzono debatę na temat istoty szlachectwa. Część szlachty twierdziła, że jest ono przekazywane we krwi. Inni zaś stali na stanowisku, że decydują o nim indywidualne zasługi. Jednak nawet oni uważali, że długa tradycja rodu dopełnia zalet człowieka. (…)
Najpotężniejsze rody szlacheckie pragnęły się odwoływać co najmniej do czasów początków swych państw. I tak magnateria z terenów Wielkiego Księstwa Litewskiego miała ułatwione zadanie dzięki mitowi palemońskiemu. Opowiadanie o przybyciu na ziemie litewskie Palemona z pięciuset rzymskimi patrycjuszami wskazywało też ich herby: Róża, Kolumna, Ursyn, Centaur. Do nich odwoływali się m.in. Czartoryscy, Sapiehowie, Krasińscy, Lubomirscy, Sanguszkowie, Denhoffowie, Zamojscy, Tyszkiewiczowie. Walkę o przynależność do tej grupy prowadzili Pacowie. Początkowo nie pojawili się tu Radziwiłłowie, jednak dzięki mecenatowi nad twórczością Macieja Stryjkowskiego szybko naprawiono to „przeoczenie”. Najbardziej poczytny pisarz historii litewskiej spopularyzował pochodzenie rodów litewskich od Rzymian. Nie bez powodu były to rody magnackie – coraz silniejsze, coraz bogatsze, coraz potężniejsze. Siłę współczesną chciano potwierdzić zaszczytną genealogią. (…)
Źródło: www.agad.gov.pl
Sumariusz Metryki Koronnej, Księga MK 189 z Archiwum Głównego Akt Dawnych
Opracował Janusz S. Dąbrowski
Praca naukowa finansowana w ramach programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego pod nazwą „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2014-2018
(…)
Uwagi: Strony 1-6 puste, nie numerowane. Tom pisany kilkoma rękami. Na okładce wytłoczono złocony napis, uszkodzony, informujący, że jest to rejestr przywilejów kancelarii Jerzego Ossolińskiego z lat 1643-1648. Numer pierwszy odnosi się do księgi, natomiast drugi, po ukośniku, do całego zbioru dokumentów Władysława IV zapisanych w Metryce Koronnej
Regesty
1/3966
k. 1–2v
Warszawa, 30 lipca 1643
Król zezwala Ludwikowi Krasińskiemu a Krasne kasztelanowi ciechanowskiemu na cesję starostwa płockiego jego synowi Wojciechowi Krasińskiemu. Po jej dokonaniu w aktach publicznych będzie dzierżył starostwo dożywotnio, mając jurysdykcję grodzką, miasta Płock, miasteczka Płońsko (Płońsk), Bielsk, wsie Drogoń (Drogan) z folwarkiem, Chełpowo z folwarkiem, Cekanowo (Czekanów) z folwarkiem, Troszyn (Troszin), Wyków (Wykowo), Kępa (Kempa), Powsino, Dziarnowo, Winiary (Winary). Wyjątkiem wieś Dzierzązno (Dzierzazna) z folwarkiem należącą tytułem dożywocia do małżonki kasztelana ciechanowskiego1 – wraz z cłem wodnym na Wiśle przynależnym do starostwa płockiego. Ze starostwa płacić ma do skarbu kwartę. Dokument podpisany przez Władysława IV i Jakuba Maksymiliana Fredrę regenta kancelarii.
j. łac.
1 Kryska Agnieszka kasztelanka raciążska, córka Stanisława, Boniecki, XII, s. 199.
(…)
67/4032
k. 63v–64
Warszawa, 2 czerwca 1644
Król zezwala by Agnieszka Kryska z Drobnina wdowa po Ludwiku Krasińskim kasztelanie ciechanowskim i staroście płockim scedowała swe dożywocie na wsi Dzierzążnia (Dzierzazna) przynależnym do starostwa płockiego scedowała na swego syna Dominika Krasińskiego a Krasne. Po dokonaniu cesji przed aktami publicznymi Krasiński będzie posiadał dożywotnio wieś Dzierzążnia (Dzierzazna) z przynależnościami i dochodami, wpłacając do skarbu duplę kwarty. Dokument podpisany przez Władysława IV i Jakuba Maksymiliana Fredrę regenta kancelarii.
j. łac.
(…)
77/4042
k. 70v–71v
Warszawa, 3 czerwca 1644
Feria sexta post festa octav. Sacratissimi Corporis Christi
Król zezwala na oblatowanie w aktach kancelarii większej przez ręce Jana Białoskórskiego poniższego listu.
Władysław IV przychylając się do prośby Wojciecha Krasińskiego starosty płockiego, którego chcąc zachęcić do dalszych prac dla dobra publicznego, zezwala, by wójtostwo albo sołectwo we wsi Dzierzążnia (Dzierzazna) w starostwie płockim, wakujące po śmierci Ludwika Krasińskiego a Krasne kasztelana ciechanowskiego, ojca Wojciecha, wykupił z rąk obecnych posesorów. Po dokonaniu tego, Krasiński będzie posiadał dożywotnio wsią z przynależnościami i dochodami, a po jego śmierci wieś będzie podlegała wykupowi. Grodno, 20 IX 1643.
Dokument podpisany przez Władysława IV i Jakuba Maksymiliana Fredrę regenta kancelarii.
j. łac.
(…)
224/4189
k. 191–192
Warszawa, 30 grudnia 1644
Król zezwala Helenie Borukowskiej (de Borkow) wdowie po [Janie] Duczmińskim (Duczymińskim) sędzi ziemskim zakroczymskim1, na scedowanie starostwa janowskiego w województwie mazowieckim2 Stanisławowi Krasińskiemu kasztelanowi ciechanowskiemu. Po dokonaniu tego Krasiński będzie posiadał starostwo dożywotnio, płacąc corocznie duplę kwarty do skarbu. Dokument podpisany przez Władysława IV.
j. łac.
1 Zob. Boniecki, VI, s. 73.
2 W dokumencie mylnie, że dzierżawa znajduje się w woj. płockim.
(…)
606/4571
k. 586–587
Warszawa, 18 marca [1647]1
Król zezwala Agnieszce Kryskiej de Drobnin, wdowie po kasztelanie ciechanowskim [Ludwiku] Krasińskim, staroście płockim na scedowanie wsi Dzierzązna w starostwie płockim na jej syna Dominika Krasińskiego. Po dokonaniu tego przed aktami publicznymi Dominik Krasiński dożywotnio będzie 195 posiadał wieś z przynależnościami i dochodami, z których będzie płacił corocznie duplę kwarty do skarbu rawskiego.
Dokument podpisany przez Władysława IV.
j. łac.
1 Data „Anno ut supra”.
(…)
620/4584
k. 603 – 609v
[1647]
Król dla poślubionej za radą senatu drugiej żony, królowej Ludwiki Marii Gonzagi księżnej Mantui, Nivers, Retelu (Rhetaliae), [hrabiny] Montferrat, dziedziczki rodu Gonzagów, wyposażonej w 500 000 złotych polskich posagu (dotis) zgodnie z paktami zawartymi przez posłów wysłanych do arcychrześcijańskiego króla Francji, król za zgodą stanów na sejmie walnym ustanawia równej wysokości wiano (contradotis), na dobrach królewskich Polski i Wielkiego Księstwa Litewskiego, w proporcji 2/3 z Polski, 1/3 z Litwy. Królowa na (dochód roczny) w wysokości 200 000 złotych polskich otrzymuje: w Koronie Rajgród, Grudziądz, Tucholę, Świecie, Łomżę, Luboml, Ujście i Piłę, Kampinos (Kapinosum) z Młodzieszynem, zaś w Wielkim Księstwie Litewskim Jurborg1 (pierw. zapisano Turborcum) z Nową Wolą2, leśnictwo Upita oraz wszystkie wsie i folwarki, Bobrujsk, Sokółkę leśnictwo i wszystkie przynależności. Królowa może w pełni zarządzać dobrami, będzie jej przysługiwało prawo patronatu kościelnego. Dobra te zostaną oddane królowej z zapisami tak, jak na hipotece, i będzie z nich korzystała dożywotnio, także jako wdowa. Poddani dóbr przekazanych królowej winni jej posłuszeństwo; mają też płacić podatki 200 uchwalone na sejmach i zgodnie ze zwyczajem oddawać na rzecz państwa podwody, konie i wykonywać inne powinności. Ponieważ nadania dokonywane są z zastrzeżeniem praw obecnych posesorów. zanim nastąpi fizyczne przekazanie dóbr, dwa tysiące florenów węgierskich z czystego złota rocznie, płatnych z żup wielickich. Królowa może dysponować kwotą stu tysięcy z posagu i zgromadzonych pieniędzy, zapisem testamentowym, czy w inny sposób, a zwłaszcza spadkobiercom płci męskiej, w ich braku żeńskiej. Warszawa, 5 XII 1646.
Świadkowie: Łubieński Maciej arcybiskup gnieźnieński, prymas; Krosnowski Mikołaj arcybiskup lwowski, administrator opactwa czerwińskiego; Gniewosz Wojciech Mikołaj de Olexow biskup kujawski i pomorski; Szołdrski Andrzej biskup poznański; Gembicki Andrzej biskup łucki; Tyszkiewicz (Tyskiewic) Jerzy biskup żmudzki; Leszczyński Andrzej biskup nominat chełmiński podkanclerzy koronny; Pstrokoński Stanisław biskup chełmski; Zaremba (Zaręmba) Stanisław biskup kijowski; Parczewski [Piotr] biskup smoleński3; Szczawiński (Sczawiński) Szymon wojewoda brzeski kujawski, starosta łęczycki i golubski; Potocki Stanisław de Potok wojewoda podolski, starosta halicki, kołomyjski; Warszycki Stanisław wojewoda mazowiecki; Niemiera Stanisław wojewoda podlaski; Grudziński Andrzej wojewoda rawski; Abrahamowicz Mikołaj wojewoda mścisławski; Weyher (Weiher) Jakub wojewoda malborski, starosta bytowski; Donhoff Gerhard wojewoda pomorski, starosta malborski i kościerzyński; Bykowski [Przemysław]4 kasztelan sieradzki; Radziejowski Mikołaj kasztelan łęczycki; Krasiński Jan Kazimierz kasztelan płocki;
(…)
Ujejski Tomasz sekretarz królewski i wielu innych urzędników, dworzan i posłów ziemskich zgromadzonych na sejmie.
Dokument podpisany przez Władysława IV i Stanisława Skarszewskiego regenta kancelarii.
j. łac.
1 Pierwotnie zapisano Turborcum, potem „T” przerobiono na „J”.
2 Nowa Wola – ob. Wierzbołów.
3 W dok. „Parzniewski”, zostawiono puste miejsce na imię.
4 Puste miejsce na imię.
(…)
Źródło: http://tekidworzaczka.bk.pan.pl/regesty
Teki Dworzaczka - Krasiński
Grodzkie i ziemskie > Gniezno > Część 1
9021 (Nr. 82) 1655
Jerzy Krasiński i Anna Gulczewska małż. zap. dług 600 złp. Franciszkanom konwent. gn. (f. 1089)
13268 (Nr. 98) 1752
Fabjan Krasiński w im. sw. i ż. Katarzyny z Gąsiorowskich, kwituje Annę Czeszewską, wd. po ol. Antonim Kaczkowskim matkę i Teodora Kaczk. syna, Łagiewnik posesorów, z sumy oryg. 750 złp. (f. 551v). Antoni Sikorski, dziedzic Kłodzina (f. 552)
15517 (Nr. 110) 1783
Jakub Krasiński, s. ol. Fabjana z Katarzyny Gąsiorowskiej kwituje Barbarę z Kosickich wd. po ol. Adamie Chrościckim stolniku łomżyńskim, 2-o v. po ol. Józefie Białobłockim podczaszym łukowskim, panią dożyw. Łagiewnik z przyl. i Stanisława Chrościckiego dóbr tych pos. z 750 złp. z sumy większej 1. 500 złp. spadkobiercom ol. Jadwigi z Gozimirskich żony 1-o v. Ulzykiewicza, 2-o ol. v. Jakuba Zaleskiego żony, dekretem zjazdowym w Rybnie 1722 r. przys. i na 2 głowy: Teresę ż. Marcina Swiejkowskiego i Franciszkę ż. Andrzeja Gąsiorowskiego tejże Zaleskiej córki, potem zaś w jednej połowie na Katarzynę z Gąsiorowskich zezn. matkę, a córkę Andrzeja Gąsiorowskiego i Franciszki z Ulżykiewiczów, w drugiej zaś połowie na Konstancję i Katarzynę cc. Marcina Swiejkowskiego i Teresy z Ulzykiewiczów małż., a przez Konstancję Swiejkowską po śmierci Katarzyny Swiejkowskiej siostry jej, na osobą Katarzyny z Gąsiorowskich ż. Fabiana Kras. 1754 sced., a przez matkę zezn. na zezn. sced. 1781.1/XII. (f. 66v)
Grodzkie i ziemskie > Kalisz > Rezygnacje, XVI wiek
190 (Nr. 1) 1608
Gabriel Krasiński z p. sieradz. na 1/2 części wsi Krasino p. sier. zap. pos. 150 zł. ż. Zofii Zaborowskiej c. o. Pawła Z. (f. 327v)
Grodzkie i ziemskie > Kcynia
2972 (Nr. 139) 1739
Stefan Krasiński, s. o. Kaspra z ol. Zofji Wolskiej w im. sw. i Teresy Grabowskiej wd. po Wojciechu Chłapowskim pisarzu gr. wałec. a matki ol. żony swej Marjanny (f. 103)
3400 (Nr. 143) 1758
Fabjan Krasiński w im. sw. i ż. Kat. Gąsiorowskiej (f. 232)
Grodzkie i ziemskie > Poznań > Inskrypcje > XVI wiek > Część 2
5532 (Nr. 947) 1586
Piotr Krasiński i Magdalena Sławinska małż. winni 100 zł. Maciejowi Gorzenskiemu (f. 59)
Grodzkie i ziemskie > Poznań > Inskrypcje > XVII wiek
1190 (Nr. 976) 1605
N. Magd. z Sławna, wd. po ol. Piotrze Krasińskim z I i Wojc. Krasiński z II kontr. s. v. 1. 000 gr. (f. 472)
3503 (Nr. 996) 1616
N. Jan Krasiński i Barb. z Kręska małż. kwit. Dawida Romiejewskiego i Dorotę de Gorzyce małż. z 400 złp. (f. 824v)
3628 (Nr. 1000) 1618
N. Sebast. Nadelwic Kręski winien 1. 000 złp. Janowi K-mu, ol. Jana synowi, (f. 237). Jan Krasiński i Barb. Kręska m. (f. 236v)
Grodzkie i ziemskie > Poznań > Relacje > XVII wiek
839 (Nr. 196) 1669
Rejestr szlachty pow. w Gnieźń. na elekcji króla pod Warszawą 19/6 1669. Walerjan Podleski sta borzech. rotm., Stan. Chełmski sta pobiedz. porucznik, Stanisł. Grabski sta kłecki chorąży, Stanisław Zagórski podwojewodzy pozn., Marcin Paruszewski, Stanisł. Grabski, Jan Rogaliński cześnik inowrocł., Kaz. Grabski, Łuk. Żychliński, Piotr Grabski, Stanisł. Wilczyński, Wojciech Wilczyński, Michał Zagórski, Swiętosł. Zagórski, Franc. Rogaliński, Malcher Pniewski, Marcin Kurnatowski, Andrzej Zberkowski, Paweł Ramek Wardęski, Andrzej i Stanisł. Załuszkowscy, Walenty Jastrzębski, Wład. Poklatecki, Paweł Bledzeski, Mateusz Krasiński, (...) (f. 434)
1221 (Nr. 173) 1648
Na polu koło Gniezna pon. po sw. Jakubie lustracja. przez komis. Mikołaja Szołdrskiego klana biechow. Chor. usarska sumptem sty rogoz. pułk. wojska wkopol. pułk. 12, por. 5, chor. 5, muzyka 6. Radojewski 4, Tworzyański 4, Dobicki 4, Malczewski 3, Kierzyński, Rozbicki, Jabłkowski, Konarski, Piotr Malczewski, Jasiński, Zakrzewski, Trebiński, Skorzewski, Dębicki, Tarnowski, Zalewski, Lubiatowski po 3, Wolski, Malczewski Mł., Bieganowski, Srzemski, Naramowski, Wal, Przystanowski, Suski, Osta, Trzciński, Krasiński, (...)
Chor. Arkeb. Władysława Grudzińskiego rotm. Rotm. 12, por. 5, chor. 4, pan.... 5, Dębicki 4, Pawłowski 3, Roznowski, Kosmowski, Czucharski, Sęcimski (?), Wiśniowski, Wilkowski, Włostowski, Skrzydlewski, Drogoszewski, Chlewiński, Krasiński, (...) (f. 683v)
Grodzkie i ziemskie > Poznań > Rezygnacje > XVII wiek > Część 1
435 (Nr. 1425) 1663
Stefan Krasiński, s. o. Jana Kr. z I i Zofja Zdanowska z II małż. dożyw. (f. 154v)
2710 (Nr. 1408) 1613
Wojc. Krasiński, s. o. Piotra Kr., zap. pos. 1. 500 złp. żonie Jadwidze Skrzydlewskiej s. Belendzkiej, c. o. Mac. S. s. B. (f. 623v)
7709 (Nr. 1411) 1619
Stanisł. Krasiński, na 1/2 dóbr, ż. przyszłej Elżbiecie Chwałkowskiej, c. o. Jerzego Chw. zap. pos. 700 złp. (f. 507)
Źródło: http://teki.bkpan.poznan.pl/index_regesty.html
Teki Dworzaczka - Krasiński
Znaleziono 22 pozycje w zakresie Gazety.
61 (Gazeta Warszawska) 1786
23/8 Warsz. Sejmik poselski tut. pod laską Szamockiego chorążyca warsz., kaw. multańskiego w dn. onegd. obrał na posłów na Sejm: (…) (nr. 67) 26/8 Warsz. dalsze wiad. o posłach na Sejm z woj. sier. -Ostrowski, (…) (nr. 68) z chełm. -Rzewuski, pis. pol. kor., Kunicki podkom. chełm.; z woj. sandom. -Kochanowski, stoln., Karski cześn., Popiel miecznik sandomierscy, Krasiński star. siedmiechowski, Jankowski szamb., Skotnicki chorężyc wiślicki Strzałkowski szamb.; (…) (nr. 69)
197 (Kurier Polski) 1756
W Krystynopolu 28 lut. ślub .... Mniszka, star. mostowskiego, rotm. i pułk. wojsk kor. JKM. i Rzecz. z Anną Potocką wojewodzianką wołyń. ex subalternofhoro siostrą rodz. .... star. krasnostawskiego. Intercyza robiona w Krasiczynie z matką Potocką z/d. Ogińską. (nr. 139) Z Radomia 1 marca. Akt weselny Granowskiej, starościanki gostyńskiej z .... Pruskim, cześnikiem kijow. (nr. 139) Z Lublina 29 lut. Dwa mariaże w Krasnymstawie: .... Miączyński, wojewodzic czerniech., star. kamienopolski z panną Katarzyną Potocką, starościanką krasnostawską starszą. .... Krasiński, star. nowomierski z panną .... Potocką, starośc. krasnost. młodszą. (nr. 139)
245 (Kuryer Polski) 1757
12 st. z Warsz. Podkomorzymi zostali Rogaliński .... i Mielżyński, kamerjunkrzy oraz Krasiński, kasztelanic zakroczym. starostwo halickie cum jurisdictione postfacta Potockiego .... (…),(nr. 3)
267 (Kuryer Polski) 1757
Dnia 25 marca w dobrach w Księstwie Warmińsk. zmarł Krasiński ...., sufragan chełmski, kan. kat. warm. (nr. 14) Zmarła Zuzanna z Dembińskich Stadnicka, chor. grabowiecka (nr. 14 wiad. z 26 marca z Krak.)
369 (Kuryer Polski) 1758
Z Warsz. 5 lip. Nadania: Cześn. ziemi warsz. (po śm. Seweryna Szydłowskiego) -Szymanowski ...., szamb. (nr. 27) z Warsz. 12 lip. Podcz. krak. (po śm. Dembińskiego ....) -Dembiński ...., star. wolbromski, jego brat (nr. 28) Z Warsz. 19 lipca Chor. ziemi przemysk. (po śm. Rosnowskiego ....) -Aleks. Morski podcz. Podcz. tej ziemi -Humniecki Franc., łowczy Łow. po nim -Dwernicki ...., pis. grodz. przemyski Podstol. brzeskie kuj. (po śm. Tad. Ruszkowskiego) -Ign. Zagaiewski łowczy kruśw. Łow. po nim -Jakub Swirczyński Asesorstwo sąd. zadw. kor.: Walerian Kowalski, wojski ziemi stężyckiej, Maksym. Trzecieski, wojski radom., dworzanie JKM. (nr. 29) Z Warsz. 26 lipca Podkom. ziemi rożańsk. (po śm. Podoskiego) -Krasiński star. opinogórski Łow. łęcz. (po śm. Aleks. Włostowskiego) -Winc. Zawisza (nr. 30)
374 (Kuryer Polski) 1758
Z Warsz. 9 sierp. W dzień trzeci teraźn. m-ca tak imienin JKM. jako i święta ord. Orła B. otrzymali order: Łubieński Wład., arcyb. lwowski; Leski ...., bsk. chełm.;Ostrowski ...., bsk. infl.; Krasiński ...., sekr. kor.; Zamojski ...., woj. inowr.; (…). (nr. 32)
446 (Kuryer Polski) 1759
Z Warsz. 15 sierpn. (w przeszłym tyg.) Nominacje i nadania: arcyb. lwowskie -Sierakowski, bisk. przem.; bisk. płockie -Szeptycki ...., niminat kamieniecki; bisk. przemyskie -Wodzicki ...., podkancl. kor.; bisk. kamien. -Krasiński ...., sekr. kor. sekretaria kor. -Kierski ...., sufrag. pozn. Podstol. bydg. (…)(nr. 34)
533 (Kuryer Polski) 1744
Z Elbląga. Grabowska ...., podkom. pomorska powiła w Heilsbergu 30 st. syna. Trzymał do chrztu Krasiński ...., kan. warmiński (nr. 364)
856 (Kuryer Polski) 1750
(…) Warsz. 13 maj> W tych dniach Skarbek ... star. tuszyński, szamb. otrzymał 3 królewszczyzny wakujące po ojcu (nr 712) -- Warsz. 27 mar.> Krasiński ..., cześnik płocki w przeszłą sob. przysięg. na kaszt. zakroczym. Star. kruśw. po dobr. rez. Wolskiego ..., kaszt. rypin. otrzymał ... Franc. Niemojewski, mieczn. brz.-kuj. (nr 714) (...) (nr DCCXX5)
879 (Kuryer Polski) 1751
W Nieświeżu zm. 6 marca Leon Radziwiłł, krajczyc WXL. (nr DCCLVII) (…) -- Warsz. 19/05.> wiad. z Sieniawy, że 2/05. + w dobr. swoich Dobromilu na Rusi Krasiński Jan Błażej, star. przasnyszki, Wymien. Tarłowa Zofia wdowa medycka, jasielska star-na woj-na sandom., i Krasiński Stan. star. nowomiej. (ujski) jej brat w związku z intromisją do nieruch. w Warsz. (nr DCCLXV) Adam Krasiński, kan. kat. i dep. kapit. płoc., Kaz. Kras. kaszt.-c zakrocz. (nr DCCLXVIII) -- Warsz. 26/05.> wiad. z Załoziec, że + tu 19/05. kaszt. krak., hetm. W. K. Potocki Józef (nr DCCLXV) pogrzeb ma być w Stanisławowie (nr DCCLXXXIV) 22/10. (nr DCCXXXV)
1507 (Dziennik Poznański) 1869
W środę 25/VIII. w Nowojowej pod N- Sączem hr. Krasiński, s. Adama i Karoliny hr. Mycielskiej x hr-kę Helenę Stadnicką, c. Edwarda i Ludgardy z hr. Mniszków (nr 198)
2153 (Dziennik Poznański) 1873
Hr. Wład. Krasiński, s. Zygm. Kras., ordynat opinog. + po dł. chor w dn. 8/II. w Mentone (nr 36)
2880 (Dziennik Poznański) 1876
W Lond. 16/IX. + hr. Henr. Krasiński, kap. b. w. p. Lat 72. Ur. się w Mińskim. od 1838 w Angli. Zmarł w wielkim ubóstwie. Pisał po franc. i ang. w zakresie polit. i histor. (nr 228 wiad.)
2983 (Dziennik Poznański) 1878
W Warsz. 29 czer. u dawn. reform. Kaz. hr. Krasiński x panna Julia Gawrońska (nr 151)
4246 (Dziennik Poznański) 1882
W Warsz. 20/VI. hr. Kaz. Krasiński, s. Adama i Karoliny z hr. Mycielskich x panna Pusłowska Marta, c. Wandolina i Jadwigi z hr. Jezierskich (nr 142)
5249 (Dziennik Poznański) 1885
W wiad. liter. i art. jest wzmianka, że dr. H. hr. Krasiński złożył Ak. Um. w Kark. w rękopisie obszerną pracę swoją: O polskich nazwiskach rodowych. Jest ich u nas podobno ok. 30 tys. (nr 13 z 17/I. sobota)
5956 (Dziennik Poznański) 1886
Pozn. 20/XII. hr. Hubert Krasiński otrzym. Komand. orderu ś. Maur. i Łazarza (nr 291)
7009 (Dziennik Poznański) 1890
Pozn. 5/IV. Na wszechn. Jag. otrzym. dokt. prawa Stan. Biberstein Starowiejski z Kark. i hr. Henr. Krasiński z Rejmentarcówki na Ukrainie, a filoz. Stan. Kozłowski z Końskiego w Kr. P. (nr 80)
7299 (Dziennik Poznański) 1890
hr. Hubert Krasiński, dr med., właśc. d. w gub. Kijow. i chorzeń., 18/XII. + w Paryżu na chor. serca. (wspomn. w wiad. w nr 297)
7428 (Dziennik Poznański) 1891
bsk. wieleński Adam Stan. Krasiński 8/V. + w Krak. Lat 81. na Wołyniu w 1810. * (art. w nr 106)
8689 (Dziennik Poznański) 1895
Z sob. na niedz. + Ludwik Józ. Adam hr. Krasiński w 1833. * w Krasnem, s. Augusta i Joanny z Karsińskich (nr 95 z 25/IV., czwartek). Art.
8713 (Dziennik Poznański) 1895
Adam Krasiński, niegdyś prof. szkoły dram. teatrów warsz., pedagog 6/V. + w domu Łaszczyńskich w Chulinie, pow. Konin., w 83 r. (nr 110)
Znaleziono 4 pozycje w zakresie Metrykalia.
Metrykalia > Katolickie > Część 2
7613 (Mieszków)
1758.24/IX. G. Wojcieh Krasiński x G. Marjanna Białaskorska v. -- GD. Jakub Herstopski komornik zs. wschow.
13506 (Szamotuły)
1633.7/8. N. Jan Krasiński s. And. i Jadwigi Zbikowskiej x Agnieszka Biegańska, c. Aleks. i Barbary Boboleckiej -- G. Wawrzyniec Kierski i Klichowski
Metrykalia > Katolickie > Część 3
22180 (Parchanie)
1799.21/5. (Balczewo) poch. G. Jakub Krasiński Nob., (zostało 2 ss. i 1 córka, która poślubiła rusticum operarium ab aliquot annis) l. 56, od 4 lat nieprzytomny
Metrykalia > Katolickie > Część 7
46623 (Mieszków)
1758.24/IX. G. Wojciech Kransiński (Krasiński?) x G. v. Marcjanna Białoskórska -- MD. Ludwik Hersztopski pis. gr. wschowski, pos. Miesz. i GD. Jakub H. komor. wschow. zs.
Źródło: agad.gov.pl
Katalog wystawy
(…)
22. Tablica descendentów Stanisława Krasińskiego
Zbiór dokumentów papierowych 2835
Powstałe w XIX w. drzewo genealogiczne rodu Krasińskich, choć wygląda dość niepozornie zawiera wiele ciekawych informacji o skrupulatnie wymienionych potomkach Stanisława Krasińskiego (1558-1617), wojewody płockiego.
Można zauważyć, że od tego przodka pochodził nie tylko słynny wieszcz, Zygmunt Krasiński, ale także Stanisław Małachowski, marszałek Sejmu Wielkiego, uwieńczonego Konstytucją 3 Maja i książę Adam Jerzy Czartoryski, polityk, dyplomata i twórca jednego z podstawowych stronnictw Wielkiej Emigracji, „Hotelu Lambert”. Jak widać z informacji umieszczonych powyżej schematu rozpisanie tej genealogii miało nie tylko cele poznawcze, ale przede wszystkim twórcy chodziło o udowodnienie pokrewieństwa dla celów spadkowych. Warto zwrócić uwagę na rozmieszczenie kolorów poszczególnych figur (kobiety oznaczano trójkątem, mężczyzn kółkiem), zgodnie z zasadą, że kolor przechodzi na osoby o tym samym nazwisku, czyli po ojcu.
(…)
Heraldyka
(…)
Herb Ślepowron.
Wizerunek na dokumencie z 1819 r. z potwierdzeniem tytułu hrabiowskiego
nadanego przez Napoleona I w roku 1811 generałowi Wincentemu Krasińskiemu.
(…)
Źródło: Opracowanie własne Stankiewicz.
Mazowsze w XVI w. – nazwiska w lustracji z 1578 r.
Przedstawiam zaindeksowany powiat warszawski.
Proszę mieć na uwadze, że był to w. XVI i jeszcze nie wszystkie nazwiska oraz nazwy miejscowości (a w zasadzie większość) nie była tak ukształtowana, jak jest to dzisiaj. Polecam śledzenie wg „przybliżonych” brzmień nazwisk i miejscowości z uwzględnieniem odmiennej pisowni tychże!
Osoby o nazwisku Miejsce Parafia
Krasinski Folwarki Villa Tarchomin
______________________________________________________________________
Wypis z lustracji z 1563 r.
Przedstawiam zaindeksowane powiaty: mławski, raciąski, płoński i niedzborski.
Krasiński Słupsk Słupsk
Źródło: http://www.nobiles.republika.pl/sierpski.html
Poczet szlachty mazowieckiej - województwo płockie
(…)
Nazwy miejscowe, parafie, powiaty
Nazewnictwo wszystkich miejcowości prezentowanych w Poczcie Szlachty Mazowieskiej zaczerpnąłem z Atlasu Historycznego Polski (wydania z roku 1958 obejmującego samo województwo płockie oraz wydania z 1973 r. przedstawiającego całe Mazowsze). W niektórych, uzasadnionych przypadkach nazwy miejscowe zostały przeze mnie skorygowane w oparciu o Słownik historyczno-geograficzny województwa płockiego w średniowieczu, wydany pod redakcją Anny Brokiewicz - Celińskiej w latach 1980-2000. Te same źródła posłużyły mi do określenia dawnej sieci parafii oraz granic staropolskich powiatów.
W rezultacie zastosowane nazewnictwo w miarę możliwości uwzględnia formy zanotowane w źródłach połowy wieku XVI: rejestrach poborowych, lustracjach dóbr królewskich, wizytacjach kościelnych, przy uwzględnieniu retent, abiurat i rekognicyj.
(…)
Powiat sierpski
NAZWISKO HERB
(…)
Brudnice Brudnicki Jastrzębiec, Trąby
Kozice Kozicki Ogończyk, Lubicz, Cholewa
Kraszyno Krasiński Ogończyk
Krzętkowo Krzętkowski
Kurowo Kurowski Rogala
Kurowko Kurowski Cholewa, Rogala
Lisice Lisicki Jastrzębiec
Żołtowo Myszewo Myszewski Ogończyk
Żołtowo Myszki Myszyński Ogończyk
Ostrowy Ostrowski
Romatowo Romatowski Drogomir
Smoszewo Smoszarski/Smoszewski Łabądź
Zglinice (Małe, Wielkie) Zglinicki Prus II
Zołszyno Zolszyński Lubicz
Żołtowo (Gardziny, Żegadły, Żabiki) Żółtowski Ogończyk
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Krasi%C5%84scy_herbu_Sulima
Krasińscy herbu Sulima
Krasińscy (z sieradzkiego) – rodzina szlachecka wywodząca się być może z Kraszyna w ziemi sieradzkiej[a]. Źródła wspominają o Marcinie z Krasina, który dowiódł w Sieradzu w latach 1414-1415 szlachectwa i herbu Sulima. W XVII wieku wymieniany był Gabriel Krasiński, który zapisał w 1608 żonie Zofii z Zaborowskich, córce Pawła, 150 zł na Krasinie (użyto formy Krasino); Małgorzata, która była żoną Gołembowskiego (1636) oraz Piotr (zm. przed 1644) żonaty z Zuzanną z Kwiatkowskich.
Elektorem Michała Korybuta Wiśniowieckiego był Mikołaj z sieradzkiego. Na tego króla głosowali również Jakub i Stefan z poznańskiego oraz Mateusz z kaliskiego.
Zapewne do tej samej rodziny należeli Kraszyńscy z sieradzkiego. W 1690 wzmiankowani byli Sebastian i Stanisław Kraszyńscy, synowie Mikołaja.
Dużo słynniejszym rodem byli Krasińscy z Krasnego.
a. W województwie sieradzkim wspominane w źródłach było Krasino bądź Krasin – miejscowość należąca do Krasińskich. Wydaje się prawdopodobne, że wymienione nazwy odnosiły się do Kraszyna
Źródło: https://gre.luteranie.pl/issues/2019/GRE_2019_04_GORCZYK_W_Galaz_prawoslawna_i_kalwinska_Krasinskich.pdf
Gałąź prawosławna i kalwińska Krasińskich herbu Ślepowron z Krasnego
Wojciech Jerzy Góralczyk
(…)
Synem Mikołaja był Andrzej (zm. 1497) żonaty z Aleksandrą de domo Dzierzgowską. Z ich małżeństwa urodził się Jan (zm. 1546), który poślubił Katarzynę z Murowanego Mniszewa. Ich synami byli: Franciszek Krasiński, biskup krakowski, podkanclerzy koronny, oraz Andrzej (ur. ok. 1518, zm. 1588), sędzia ziemski ciechanowski, który poślubił Katarzynę de domo Czernicką. Z tego małżeństwa urodził się Stanisław (ur. 1558, zm. 1617) wojewoda płocki, chorąży płocki, kasztelan ciechanowski, kasztelan sierpecki, podlaski oraz płocki. Stanisław był żonaty z Małgorzatą ze Staroźrebskich Sobiejuskich, bratanicą Wojciecha Staroźrebskiego Sobiejuskiego, herbu Dołęga, biskupa przemyskiego. Po śmierci Małgorzaty poślubił on Annę z Miechowskich. Z Anną miał pięć córek i dziewięciu synów.
Początki linii prawosławnej i kalwińskiej Krasińskich. Stanisław Krasiński wojewoda płocki
Genealogię prawosławnej linii Krasińskich można wyprowadzić od Aleksandra – piątego syna, wspomnianego wyżej, Stanisława Krasińskiego, wojewody płockiego. Według Kaspra Niesieckiego tenże Aleksander, pułkownik w księstwie Smoleńskiem, poślubił nieznaną z imienia księżniczkę Urakownę. (…)
Aleksander, który osiadał w Księstwie Moskiewskim zapewne przeszedł na wyznanie prawosławne. Świadczy o tym fakt, że jego syn Bazyli, którego matką była prawosławna księżniczka Urakow, był ochrzczony w kościele prawosławnym. (…)
„Piąty syn wojewody, pułkownik, żona jego była z domu Urakow, miał z niej trzech synów: Jana, Bazylego i Michała”. Król Jan Kazimierz nadał Bazylemu starostwo homelskie i propojskie, wspomina o tym zgodnie zarówno Adam Boniecki, opierając się na ustaleniach Józefa Wolffa, jak i Kasper Niesiecki. Ponadto Król Jan Kazimierz, Bazylemu, jak pisze Kasper Niesiecki: „wraz z żoną jego dał cześnictwo Czacheckie, do ekonomii Kobryńskiej należące, prawem dożywotnim”. Zapewne pozycja Bazylego musiała być wysoka w Wielkim Księstwie Moskiewskim, skoro jako wygnaniec otrzymał niegrodowe starostwo homelskie, które było jednym z największych w Wielkim Księstwie Litewskim.
Znacznie mniej wiemy na temat okoliczności powrotu do Polski Michała, brata Bazylego. Można przypuszczać, że Michał został wysłany na dwór swojego dziadka Stanisława, wojewody płockiego i otrzymał tu od niego jakiś majątek w ziemi ciechanowskiej. Wskazuje na to fakt, że syn Michała, Tomasz, został odnotowany jako stolnik ciechanowski. (…)
Trzecie pokolenie gałęzi prawosławnej reprezentuje Tomasz Krasiński, stolnik ciechanowski. W czwartym pokoleniu gałąź prawosławna przechodzi w gałąź kalwińską.
Syn Tomasza, Aleksander, dokonał konwersji na katolicyzm, jednak tenże zmarł bezpotomnie. Drugi z synów Tomasza, Mikołaj (zm. ok 1753) przeszedł na kalwinizm, dając początek kalwińskiej gałęzi Krasińskich, pozostawiając po sobie czterech synów: Tomasza (ur. 1725), Stefana Kazimierza (ur. 1727), Jana (ur. 1728) i Bogusława (ur.1729). Ostatnim przedstawicielem linii kalwińskiej Krasińskich był Walerian hrabia Krasiński zmarły w 1855 r. (…)
Już w drugiej połowie XIX w., linia kalwińska Krasińskich przestała istnieć, jedną z przyczyn takiego stanu rzeczy były konwersje na katolicyzm. Takim przykładem jest Henryk Krasiński (1804–1876), który pochodził z kalwińskiej gałęzi Krasińskich, ale przeszedł na katolicyzm. Jednak za główną przyczynę wygaśnięcia kalwińskiej linii Krasińskich należy uznać bezpotomną śmierć ostatnich mężczyzn z rodu. Hrabia Walerian Krasiński zmarł bezpotomnie, podobnie jak konwertyta na katolicyzm Henryk Krasiński. W rodzie Krasińskich wymierały kolejne linie. W 1908 r. wymarła linia opinogórska Krasińskich, zwana ordynacką, zaś w 1940 r. obumarła linia radziejowicka, zwana oboźnicką.
Źródło: www.kpbc.ukw.edu.pl/dlibra/plain-content?id=87970
HENRYK ANTONI HR. KRASIŃSKI MG. JUR.
Linja ukraińska hr. Krasińskich
Rys genealogiczny z dokumentów archiwum rodzinnego.
Zamiast sprostowania do dzieła Bonieckieg p.t. „Herbarz Polski" (Warszawa 1908. T. XII).
WILNO, NAKŁADEM AUTORA, MCMXXVII, DRUK JÓZEFA ZAWADZKIEGO W WILNIE.
(…) Powodem takiego rozwiązania problemu stał się brak znajomości źródeł dotyczących najstarszego syna podkomorzego Felicjana i jego potomstwa, które emigrując z Królestwa osiedla się z poCz. XVIII w. na wschodnich rubieżach Rzplitej. Uznany przez Bonieckiego założycielem odnogi ukraińskiej Antoni Krzysztof to historycznie syn (najstarszy) Felicjana podkomorzego ciechanowskiego i Zofji z Garczyńskich. Dokumenta odnośne czerpane z archiwum rodzinnego hr. Krasińskich linji Ukraińskiej rzecz ostatecznie przesądzają. Historyk znając te źródła do dziejów Ojczyźnie zasłużonej rodziny Krasińskich dzisiaj żałować musi, że tak ceniony i słusznie badacz jakim był Boniecki — z nieznanych powodów — nie zwrócił się przed publikacją dzieła do żyjącego przedstawiciela linij Ukraińskiej i nie zapoznał się w swoim czasie z odnośnym materjałem archiwalnym.
Umieszczam na końcu tablicę genealogiczną linij sandomierskiej, podskarbińskiej i kasztelańskiej Krasińskich.
Autor.
(…)
Założycielem linji Ukraińskiej Krasińskich jest Antoni Krzysztof hr. z Krasnego Krasiński, syn Felicjana, podkomorzego ciechanowskiego*) i Zofji z Garczyńskich*); prowadzi on w imieniu swojem i braci Stanisława i Jana liczne procesy z wierzycielami ojca*); stronnik Augusta II, zostaje przez tego króla wezwany reskr. z d. 6/3 1723 o udanie się do Wilna dla wspierania tamże intencyj królewskich*) (rodzina Krasińskich prawie cała stoi wówczas przy Leszczyńskim); żeni się na Litwie 2-o v. z Aleksandrą z Jakuszewiczów, h-bu wł. i ma z nią synów, między innymi Józefa*). Rodzina ta Antoniego domicyluje się na kresach i nie zgłasza się do sukcesji po Błażeju Krasińskim, staroście przasnyskim (†1752). Antoniowa Krasińska po śmierci męża wychodzi (1739) powtórnie za Józefa Czeskiego*).
Józef hr. z Krasnego Krasiński, syn Antoniego, a wnuk Felicjana podkomorzego ciechanowskiego Chorąży Nadw. W. XL.*), również stronnik dynastji Saskiej*), zostaje obdarzony przez Augusta III, dobrami drużyłowickiemi w pow. pińskim „za zasługi swoje i przodków dla dynastji"*); żeni się z Zuzanną Mężyńską*) h-bu Kościesza i ma z nią syna Kajetana*).
Kajetan patron lubelski*), chorąży trembowelski*), kupuje dobra rejmentarzowieckie w r. 1808*) w pow. czehryńskim na Ukrainie; umiera marszałkiem szlachty czehryńskim*.) Z żony Tekli z Pawulskich h-bu Brochwicz odm. (cytowana w dziele: „Żywoty sławnych Polek“), zostawia syna Teodora*), właściciela dóbr na Ukrainie, który z żony Konstancji z Kotiuźyńskich, h-bu Przyjaciel podkomorzanki czerkaskiej i czehryńskiej, ma syna Huberta*).
Hubert Krasiński, członek wielu towarzystw naukowych, komandor król. włoskiego orderu Św. Maurycego i Łazarza*), uzyskuje potwierdzenie „odziedziczonego po przodkach“ tytułu hrabiowskiego w cesarstwie austrjackiem*). Z żony Julji Olgi Naumow hb. wł. w łaścicielki dóbr w gub. kijowskiej i chersońskiej (córka Jakóba i Antoniny z Burkath'ow hb. Dunin, wnuczka Macieja i Stanisławy z ks. Połubińskich), zostawia syna hr. Henryka*), Dr. jur., obecnie żyjącego ożen. w Wilnie, z Marją z Łęskich h-bu Ostoja, córką Hilarego, (syn Alexandra marszałka szlachty gub. wileńskiej) i Marji z książąt Druckich Lubeckich, właścicieli dóbr na Litwie.
Hr. Henryk wpisany do szlachty krajowej, stanu magnatów w metrykach szlacheckich galicyjskich*). Na podstawie przedłożonych dokumentów hr. Hubert Krasiński przy potwierdzeniu tytułu hrabiowskiego w Austrji, uzyskuje dla siebie i swych potomków, jako pochodzących od podkomorzego Felicjana, syna kasztelana Ludwika, odmianę herbową identyczną (z zatrzymaniem starodawnej dewizy: „Amor Patriae nostra lex") z odmianą herbową linji ordynackiej Zygmunta Krasińskiego*), wywodzącej się od młodszego syna tegoż podkomorzego Felicjana*). Komandorję król. włoskiego orderu Maurycego i Łazarza, uzyskuje hr. Hubert K. po przedłożeniu królowi Humbertowi I dokumentów, stwierdzających pochodzenie jego od kasztelana Ludwika, brata Gabrjela kasztelana płockiego, od którego w prostej linji pochodzi Franciszka z Krasińskich, królewiczowa polska*), matka panującego we Włoszech domu królewskiego.
_______
(…) Rodzina Antoniego Krasińskiego z powodu pokrewieństwa ze Stanisławem Leszczyńskim popiera kandydaturę tegoż na tron Polski tak w r. 1705, jak w lat. 1733/4. Jan Dobrogost Krasiński, wojewoda płocki, założyciel pałacu i ogrodu Krasińskich w Warszawie, żeni się 2° voto z Jadwigą Jabłonowską (…), której siostra Anna Katarzyna, zaślubiona Rafałowi Leszczyńskiemu, podskarbiemu W. K., ma syna Stanisława, dwukrotnie Króla Polskiego. To pokrewieństwo stoi w związku z popieraniem Stanisława Leszczyńskiego przez Błażeja Krasińskiego „pana na stu wsiach" (wnuk Jabłonowskiej), przez Jana Chryzostoma Krasińskiego, biskupa loryneńskiego i innych członków rodziny.
Antoni Krasiński, z powodu jawnie okazywanej przychylności Augustowi II, poróżnił się z rodziną. Wobec złego stanu interesów? podkomorzego Felicjana, Antoni jako najstarszy syn przez całą młodość broni starych rodziców swoich i braci przed wierzycielami, prowadząc liczne procesa (akta lubel. i piotrkow.). Po śmierci żony Apolonji z Lissowskich marzy tylko o opuszczeniu królestwa. August II, Król Polski, odezwą swoją z d. 6/3 1723, poleca Antoniemu jechać do Wilna, na zbliżający się właśnie trybunał, szukać mu na Litwie stronników. W Wilnie Antoni, żeni się, zakochawszy się w osobie rzadkiej piękności, Aleksandrze z Jakuszewiczów. Aleksandra z Jakuszewiczów Krasińska, spokrewniona z Rohozińskimi z Ukrainy, posiadała sama majątek w pobliżu Humania. Mąż jej Antoni i dzieci przebywali odtąd na Litwie i na Ukrainie nie wróciwszy już do ziemi Płockiej. Stąd rozeszła się wersja, że najstarszy syn podkomorzego Felicjana Antoni, który ze znanej reszcie rodziny pierwszej swojej żony dzieci nie zostawił zmarł bezpotomny, zwłaszcza wobec niezgłoszenia się sukcesorów jego do spadku po Błażeju K. Błędna ta wersja panuje w Królestwie za czasów jen. Wincentego Krasińskiego, założyciela ordynacji opinogórskiej. (Kosiński: „Przewodnik Heraldyczny" powtarza ją w t. I, lecz prostuje błąd bez bliższych wyjaśnień w t. II). (…)
(...) Reszta rodziny Krasińskich, od ślubu Franciszki Krasińskiej z królewiczem Karolem (1760), zwraca się ku dynastji Saskiej, przychylna myśli ujrzenia go na tronie Polski. Nadzieję tę żywi bratanek założyciela odnogi ukraińskiej, znakomity mąż stanu, biskup Kamieniecki Adam Krasiński, późniejszy redaktor Konstytucji majowej, który wraz z siostrą ojca Franciszki Zofją z Krasińskich, ks. Antoniową Lubomirską kasztelanową krakowską, ujmuje w swe ręce ster polityki rodziny. Zamyśla on przez utrwaloną na tronie Polski dynastję Saską przeprowadzić gruntowną reformę ustroju państwa.
(…)
.png)
Źródło: Biblioteka Narodowa (Aktualności BN)
Nieznany dokument dotyczący historii placu Krasińskich trafił do zbiorów BN
Data publikacji: 3/8/2012
Podczas ostatniej aukcji Antykwariatu Lamus Biblioteka Narodowa nabyła wyjątkowo cenny, nieznany dotychczas dokument dotyczący historii placu Krasińskich w Warszawie. Rękopiśmienna umowa z 20 czerwca 1670 r. dotyczy przekazania w dzierżawę Wojciechowi Krasińskiemu terenu, na którym 7 lat później rozpoczęto budowę pałacu, mieszczącego obecnie zbiory specjalne Biblioteki Narodowej.
Zakupiony dokument to akt umowy, na mocy której ówczesny starosta warszawski, Jan Dobrogost Krasiński, oddaje w dzierżawę wieczystą Wojciechowi Krasińskiemu, wojewodzie mazowieckiemu, plac pod murami Warszawy, należący do starostwa warszawskiego. Przy placu tym stał wówczas dwór, wybudowany przez Ignacego Lelowskiego, którego właścicielem został Wojciech Krasiński. W kilka lat później sprzedał on swoją posiadłość bratu stryjecznemu, Janowi Dobrogostowi, który w latach 1677-1695 wybudował w tym miejscu pałac według projektu Tylmana z Gameren, później zwany pałacem Krasińskich lub Rzeczypospolitej, a obecnie będący siedzibą zbiorów specjalnych Biblioteki Narodowej.
Krasiński Jan Dobrogost, referendarz koronny i starosta warszawski oddaje w dzierżawę wieczystą plac w Warszawie Albrychtowi (Wojciechowi) Krasińskiemu, wojewodzie mazowieckiemu. Warszawa, 20 czerwca 1670 r. Rps BN akc. 18662
Źródło: https://www.szukajwarchiwach.gov.pl
Akta, transakcje i procesy, dotyczące dóbr i prepozytur
(…)
Sygnatura: 79/1/0/1.6/284; XVIII w.
Ekstrakt z ks. gr. płockich przeniesienia w 1674 r. przez Wojciecha Komorowskiego na rzecz konwentu praw do sumy 2500 złp. (wraz z procentami) z sumy 3 tys. złp. pożyczonej przez niego kanclerzowi płockiemu, prepozytowi św. Michała w Płocku Władysławowi Krasińskiemu i zapisanej na dobrach Krasińskiego Łubki
(…)
Sygnatura: 79/1/0/1.6/292; ok. 1690 r.
Ekstrakt z ks. gr. płockich wizji ran u poddanych wojewody mazowieckiego Albrechta Krasińskiego ze wsi Biała zadanych przez żołnierzy z chorągwi królewskiej arkebuzerów
(…)
Geneteka
Genealogiczna kartoteka – baza urodzeń… – teren: Mazowieckie, Osoba: Krasiński
Wybrane zindeksowane osoby (urodzone), o nazwisku Krasiński, na terenie Mazowsza do roku 1700 (dodany powiat):
Źródło: https://polishgenealogy1.blogspot.com/2017/04/krasinski.html
Polski Słownik Biograficzno-Genealogiczny
Materiały do Polskiego Słownika
Biograficzno-Genealogicznego
Piątek, 14 kwietnia 2017
Krasiński
Krasiński h. Ślepowron vel Korwin-Krasiński, stara i od początku XVII stulecia magnacka rodzina mazowiecka, przydomku Korwin. Ich wsią gniazdową jest Krasne w ziemi ciechanowskiej, pow. Przasnysz. Tegoż herbu, inna lub ta sama, rodzina Krasińskich wywodziła się z Krasina w pow. sierpskim (Bon.). Krasińscy są jednego pochodzenia ze Szczuckimi, Rembowskimi, Łanieckimi, Pienickimi, Gosiewskimi i Kossakowskimi. Rozdzielili się na kilka gałęzi, w tym starszą i młodszą, gałąź na Krasinie, białoruską, litewską, ukraińską i wołyńską. Cesarzowa Maria Teresa przyznała tytuł hrabiowski całej rodzinie Krasińskich w Austrii 1775. Jedna linia otrzymała w 1811 r. tytuł hrabiowski francuski z odmianą w herbie, druga tytuł hrabiowski austriacki 1856. Niektórzy z nich, legitymując się ze szlachectwa w XIX wieku, przedstawili, że są herbu Korwin. Z tej familii: 2 biskupów, 5 wojewodów, 2 ministrów i 14 kasztelanów 1500-1831. Dewiza rodowa: „Amor Patriae nostra lex” (Miłość Ojczyzny jest naszym prawem).
Jeszcze inna rodzina Krasińskich vel Kraszyńskich prawd. herbu Sulima, bo z tym herbem dowiedli szlachectwa w XV wieku, wywodziła się z Krasina (dzisiaj Kraszyn) w pow. sieradzkim.
(…)
Źródło: pl.wikipedia.org/wiki/Lustro_Twardowskiego
„Lustro Twardowskiego – renesansowe zwierciadło wykonane z metalu.
Do naszych czasów zachowały się dwa lustra związane z legendą o Panu Twardowskim. Oba wykonano prawdopodobnie w Niemczech na początku XVI w. Ich przeznaczenie nie jest do końca jasne. Jak chce tradycja miały być to przedmioty używane przez średniowiecznych i renesansowych alchemików do wykonywania różnych sztuk magicznych.
Pierwsze zwierciadło przechowywane jest w zakrystii kościoła parafialnego w Węgrowie. Trafiło tam na początku XVIII w. za sprawą rodziny Krasińskich, która miała przekazać je jako votum na wyposażenie nowego domu zakonnego księży komunistów.”
„Jedyne wystawiane na widok publiczny lustro Twardowskiego pochodzące z Węgrowa jest pęknięte na trzy części i zmatowiałe. Wykonane zostało z białego metalu, prawdopodobnie stopu srebra i złota. Jest to przedmiot o wymiarach 56 na 46,5 cm, oprawiony w czarną drewnianą ramę, na której widnieje napis w języku łacińskim Luserat hoc speculo magicas Twardovius artes, lusus at iste Dei versus in obseqvium est (Bawił się tym lustrem Twardowski, magiczne sztuki czyniąc, teraz przeznaczone jest na służbę Bogu).
Według hipotezy Pantalejmona Juriewa (1904-1983, literat i dziennikarz), na powierzchni lustra znajdują się niewidoczne gołym okiem sztychy dwóch postaci – kobiety i diabła. Rzut tego obrazu ma się ujawniać pod wpływem silnego strumienia światła”
Źródło: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Krasinscy;3927057.html
Krasińscy,
ród z ziemi ciechanowskiej herbu Ślepowron, znany od XIV w., w XV i XVI w. mający znaczenie na północnym Mazowszu.
W skali całego kraju jako pierwszy odegrał ważną rolę Franciszek, ur. 1525, zm. 1576, dyplomata, sekretarz królewski, podkanclerzy koronny, biskup krakowski; tolerancyjny wobec różnowierców. Jego bratanek Andrzej, ur. 1550, zm. 1612, archidiakon krakowski, był autorem pierwszego wydanego drukiem opisu Polski (Polonia 1574).
W następnych pokoleniach Krasińscy byli magnatami w skali Mazowsza; podzielili się na liczne gałęzie i odnogi.
Z gałęzi starszej wybitniejszymi postaciami byli: Izydor Zenon, ur. 1774, zm. 1840, oficer napoleoński, później generał, w powstaniu listopadowym 1830–31 przez kilka miesięcy minister wojny; Adam Stanisław, ur. 1810, zm. 1891, poeta, językoznawca, biskup wileński; z powodu swej postawy na kilkanaście lat zesłany na północ Rosji; Ludwik Józef, ur. 1833, zm. 1895, ziemianin i rzutki przemysłowiec, właściciel ogromnego majątku.
Z gałęzi młodszej pochodzili: Jan Kazimierz, ur. 1607, zm. 1669, wojewoda płocki, podskarbi wielki koronny, zwolennik reform ustrojowych; Jan Dobrogost (Bonawentura), data ur. nieznana, zm, 1717, wojewoda płocki, fundator pałacu Krasińskich w Warszawie; Franciszka, ur. 1742, zm. 1796, synowa króla Augusta III, babka króla Wiktora Emanuela I; Adam Stanisław, ur. 1714, zm. 1800, biskup kamieniecki, jeden z głównych przywódców konfederacji barskiej; Michał Hieronim, ur. 1712, zm. 1784, marszałek generalny konfederacji barskiej; Józef Wawrzyniec, ur. 1783, zm. 1845, literat i senator Królestwa Polskiego; Edward, ur. 1870, zm. 1940, działacz społeczny i kulturalny, dziennikarz, prezes Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, właściciel pałacu w Radziejowicach; przede wszystkim jednak przedstawiciele tzw. odnogi ordynackiej: Wincenty, ur. 1782, zm. 1858, generał, założyciel ordynacji opinogórskiej i Biblioteki Ordynacji Krasińskich; jego syn Zygmunt, ur. 1812, zm. 1859, poeta, dramaturg, jeden z wieszczów narodu; jego syn Władysław, ur. 1844, zm. 1873, prawnik, historyk, wydawca; jego syn Adam, ur. 1870, zm. 1909, pisarz, redaktor, działacz społeczny i polityczny.
Z tzw. gałęzi ukraińskiej pochodził Humbert, ur. 1833, zm. 1890, znany lekarz, publicysta i społecznik.
Krzysztof Chłapowski